“Panginoon paanong lalakas ang aming kapangyarihan sa pamamagitan n gaming mga sandata?” tanong ni Jyonu. “Makikita nyo.” Diretsong sabi ni Demoniko. Inilapag na nila ang kanilang mga sandata. At biglang tinakpan ni demoniko ang kanyang kaliwang mata’t pumikit. Nakaramdam sila ng kakaibang kapangyarihan sa paligid at ng tiningnan nila ang kanilang panginoon, nagliliyab ang sugat nito sa kanang mata. “Kapangyarihan ng Demonyong Nakatago sa aking katawan. Gumising ka’t bigyan lakas ang mga sandatang sa akin nakapaligid!” Bigla silang nakarinig ng sigaw ng isang demonyo at lahat ng kanilang sandata ay umangat sa himpapawid. “Ngayon din!” dugtong ni Demoniko. Nabalot ng itim na mahika ang mga sandata ng mga demonyong mandirigma. Lumipas ang ilang Segundo bumagsak ito muli sa lupa sa panibagong anyo. Ang latigo ni Ilipia ay lumiit ngunit amy ulo ng demonyo sa gitna; ang espada ni jyonu ay mas numipis at nagkaroon ng kamao ng demonyo; ang espada ni Xinz ay naging dalawa at nagkaroo ng pakpak ng demonyo; at ang bulaklak ni yana ay nagkaroon ng mas madaming tinik kaisa sa dati. “Ang huling digmaan ng elemento na tinutukoy ko, ay ang gulo sa gitna ng apat na elemento at ng kampon ni demoniko.” Sabi ni Wong. “Nasabi niyo na may kaugnayan si ama sa kahirapan nyo sa digmaang iyon.” Singit ni Leo. “Oo, dahil ang dragon ng panahon na iyon ay isang beses nalang maaring ipalabas. Ngunit si Demoniko sa di inaasahang pagkakataon ay binuhay ang demonyo sa kanyang pagkatao.”

Ipagpapatuloy..

Mas tumitindi ang kaganapan sa ating kwento. Abangan ang mga susunod na pangyayari sa susunod na kabanata ng Tadhana’t Kamatayan!